Sebile 1

Płoć (Rutilus rutilus)

płoćRodzina karpiowate


Opis


Tułów lekko bocznie spłaszczony, otwór gębowy mały, końcowy, kształtu sierpowatego.
Barwa grzbietu zielonawa lub szaroniebieska, w pozostałej części przeważa odcień srebrzysty.
Oko czerwone lub pomarańczowe, płetwy żółtopomarańczowe lub ciemniejsze, w brzusznej i odbytowej przeważa czerwień. Łuski duże, niezbyt mocno osadzone w skórze, pokryte sporą ilością śluzu.
Linia boczna lekko wygięta ku dołowi. Krawędź brzucha bez kila, lekko zaokrąglona. Płetwy grzbietowa i odbytowa krótkie, o wciętych tylnych krawędziach.
Płetwa ogonowa mocno wcięta w kształcie chorągiewki. W naszych warunkach płoć dorasta do 50 cm długości i 2 kg masy.
Przeciętnie poławia się osobniki długości 15-25 cm i ważące 0,1-0,3 kg.
Zdolność do rozrodu płoć osiąga w 2-3 roku życia, kiedy przekroczy 15 cm długości.
Tarło ma miejsce od kwietnia do końca czerwca i zależy od warunków atmosferycznych oraz rodzaju akwenu.

Płoć należy do najbardziej nieufnych i płochliwych ryb. Unika otwartej, naświetlonej przestrzeni wodnej. Jako typowy mieszkaniec strefy przybrzeżnej najczęściej przebywa pośród skupisk podwodnej roślinności, przy pasie trzcin.


Występowanie

Jako najbardziej rozpowszechniona ryba naszych wód występuje niemal wszędzie, z wyjątkiem najwyższych, przy źródłowych odcinków górskich rzek. Najkorzystniejsze warunki znajduje w wodach stojących i wolno płynących. Na wszystkich głębokościach, dopiero większe okazy przechodzą na zdecydowanie przydenne tryb życia. W jeziorach najlepszym miejscem jest zazwyczaj stok ławicy, natomiast w rzekach najlepiej szukać płoci na skraju nurtu oraz we wstecznych prądach, między innymi za główkami.


W jakich porach

Cały rok również z pod lodu. Jeden z najlepszych okresów przypada na przełom mają i czerwca gdy w tym czasie sporo jest zatopionej roślinności przybrzeżnej, a stan wód jest jeszcze podwyższony i właśnie wtedy nawet te największe płocie wyruszają w takie obszary za poszukiwaniem pokarmu. Drugi doskonały okres przypada na koniec lata i wczesną jesień.


Na co łowimy

Wszelkie drobne przynęty zwierzęce, zwłaszcza ochotki; ziarna, zwłaszcza konopie, pszenica, pęczak, oraz inne przynęty roślinne również sztuczne muszki. Osobiście jednak preferuje białe robaczki mało z nimi roboty i są bardzo czyste i oczywiście są skuteczne.


Metody połowu

Najskuteczniejsza i najprostsza metoda spławikowa, na większe okazy polecam przystawkę. Zacięcie musi być natychmiastowe, gdyż poczuwszy haczyk płoć wypluwa przynętę natychmiast.

A tu kilka wskazówek które mogą się przydać aby nie pomylić płoci z wzdręgą (co dość często się zdarza):

 

Płoć

Wzdręga

Brzuch

Łagodnie zaokrąglona

Między płetwami piersiowymi a odbytową ostry, twardy kil

Otwór gębowy

Prawie poziomowy

Skośny, stromo skierowany ku górze

Tęczówka oka

Czerwona lub srebrna, nakrapiana czerwienią

Żółtopomarańczowa,

złota

Płetwa ogonowa

Szara lub szarobrunatna

krwistoczerwona

 

Płetwa grzbietowa

Przednia krawędź da się połączyć linią pionową przednią krawędzią płetw brzusznych

Przednią krawędź można połączyć linią krawędzią płetw brzusznych

Źródło: Z wędką od wiosny do zimy aut. Tadeusz Barowicz

Płoć zyskała sobie wśród amatorów wędkarstwa wielu zwolenników, stanowiąc znaczny procent połowów.

Literatura z której korzystałem:

Wędkarz skuteczny – Jacek Leśniowolski, Stanisław Stupkiewicz

Z wędką od wiosny do zimy – Tadeusz Barowicz


 

Nie masz uprawnień do komentowania. Zaloguj się